دو برگ از دو دفترچه خاطرات:

  من فرزند دارم .

برای او تا بتوانم پول بیشتری خرج خواهم کرد . به او یاد می دهم  که برای به کرسی نشاندن حرفهایش جلوی همه بایستد و حقش را بخواهد حتی از من . هر هفته برای بازی به شهربازی های سرپوشیده می رویم و هرروز در یخچال برایش آبمیوه پاکتی و خوراکیهای گران  قیمت میخرم . برای خاطر او خانه را تحمل میکنم و عشق های مجازی من لطمه ای به زندگی او نخواهد زد . عکس او را در کیف بغلیم گذاشته ام تا بعد ها از من گله ای نداشته باشد  و بداند به یادش هستم .

***

 من فرزند دارم .

برای او تا بتوانم آغوش گرمم را باز خواهم کرد . به او چگونه فکر کردن را می آموزم تا بتواند به خودش و دیگران احترام بگذارد . هر وقت نماز می خوانم پشت من سوار می شود و مدتها بازی می کند . با دست خودم میوه های تازه را برایش پوست می کنم و در حالی که باهم آواز می خوانیم به دهانش می گذارم .  هرروز به چهره زیبای فرزندم نگاه می کنم و او با لبخند معصوم خودش با من پیام عشق را رد و بدل می کند . 

 .....

 به او بیاموز حقش را بگیرد ولی در اوج توانایی گذشت کند
به او بیاموز محترم باشد تا نتواند به دیگران احترام نگذارد
به او بیاموز عدل را بفهمد و با تمام وجود درک کند تا نتواند ظالم باشد
به او بیاموز که خریدن خوراکی های گران قیمت همیشگی نیست و باید نبودنش را نیز بفهمد
به او بیاموز که تحمل کردن سرکوب تمایلات است و باید با تجربه اش کامل شود
به او بیاموز به همه ی جهان هستی عشق ورزد و همواره عاشق و در همسویی با آن باشد
به او بیاموز  دیگران نیز هستند ...

به او بیاموز  ...